หอพระ

ลักษณะการจัดแสดงภายในหอพระ

          แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์กันระหว่างพระพุทธศาสนากับการแพทย์แผนไทยหรือเรียกว่า “พุทธศาสน์การแพทย์”

          พระพุทธศาสนาแบบเถรวาทเป็นรากฐานสำคัญของสังคมชาวสยามมาตั้งแต่ครั้งโบราณกาล วัฒนธรรมประเพณีและความเชื่อต่าง ๆ รวมทั้งการแพทย์ก็เช่นเดียวกัน ล้วนแล้วแต่มีความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกับพระพุทธศาสนาอย่างแนบแน่น โรคภัยไข้เจ็บและการบำบัดรักษาโรคในทัศนะของพระพุทธศาสนานั้น เป็นระบบความสัมพันธ์ขององค์ประกอบที่อาศัยซึ่งกันและกัน เป็นกระบวนการแห่งเหตุปัจจัยที่สืบทอดต่อเนื่องกัน อันเป็นหลักทั่วไปในพระพุทธศาสนาที่สอดคล้องกันหมด ไม่ว่าจะเป็นหลักอริยสัจ ๔ หลักไตรลักษณ์ หลักปฏิจจสมุปบาท หรือหลักขันธ์ ๕ ก็ล้วนแล้วแต่สนับสนุนแนวคิดนี้ทั้งสิ้น

          ชีวิตในพระพุทธศาสนา คือ ขันธ์ ๕ อันประกอบไปด้วย รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ รูปยังแบ่งออกเป็น มหาภูตรูป ๔ และอุปทายรูป ๒๔

          มหาภูตรูป ๔ อันประกอบด้วย ดิน น้ำ ลม ไฟ ซึ่งธาตุทั้ง ๔ นั้นเป็น พื้นฐานสำคัญของแพทย์แผนไทย อย่างไรก็ดี ถึงแม้ว่าความเชื่อในพระพุทธศาสนาเป็นหลักสำคัญของการแพทย์แผนไทย แต่ก็มีความเชื่ออื่น ได้แก่ ความเชื่อ ในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู และความเชื่อพื้นเมืองเข้ามาผสมผสานกลมกลืนกับความเชื่อทางพระพุทธศาสนา อันเกิดจากภูมิปัญญาอันชาญฉลาดของบรรพชนที่ได้รับและปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมจากภายนอกให้เหมาะสมกับภูมิศาสตร์และสังคมของตนเองแล้วมีการสั่งสมความรู้ประสบการณ์และสืบทอดต่อกันมาหลายชั่วคน จนกลายเป็นภูมิปัญญาแพทย์แผนไทยดังที่เห็นในปัจจุบัน

          หอพระแห่งนี้ภายในเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนัง ภาพเทพชุมนุมชัยมงคลคาถา ขันธ์ ๕ ธาตุ ๖  และภาพทศชาติชาดก ในห้องนำเสนอการจัดโต๊ะหมู่บูชา มีพระพุทธสิหิงค์ประดิษฐานอยู่ในบุษบกเป็น พระประธาน ตามตำนานสิงคนิทานกล่าวว่า สร้างขึ้นที่ลังกาทวีป เป็นพระพุทธรูปสำคัญคู่บ้านคู่เมืององค์หนึ่งของประเทศสยาม ส่วนบนโต๊ะหมู่บูชา เป็นที่ประดิษฐานพระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาเป็นพระพุทธเจ้าองค์หนึ่งในพุทธศาสนามหายานในภัมภีร์ลลิตวิสตระกล่าวว่าพระองค์เป็นแพทย์ผู้ยิ่งใหญ่ผู้ซึ่งปลดเปลื้องความเจ็บปวดและทุกข์ทรมานของมวลมนุษย์โลกโดยนำเข้าสู่กระแสแห่งนิพพาน พระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภา จึงได้นามอีกอย่างหนึ่งว่า พระพุทธเจ้าแพทย์ นอกจากนี้ยังมีพระประจำวันทั้ง ๗ เป็นพระประจำชีวิตสำหรับสักการะบูชา เพื่อเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต